Wat betekent seksualiteit voor jou? Hoe ervaart je lichaam seksualiteit?
Usually I am on Top is een voorstelling door Speels Collectief die probeert kritische aandacht te geven over het concept seksualiteit. Met 7 verschillende vrouwen op het podium, uitbreiden ze de definitie en denken ze over hun eigen lichaam, dat verschillende kenmerken en beperkingen heeft.

Deze vragen zijn gesteld door de vorstelling met dansen, monologen momenten, muziek en sketches. De voorstelling blijft een humoristisch sfeer hebben omdat de spelers niet bang zijn om zichzelf te lachen. Maar het is ook eerlijk en intiem als onzekerheden zelfliefde en zorg zijn verdeeld. En alles gebeurt op een visueel mooi podium met tinten van roze en wit, net zoals de kostuums van de spelers. De scene’s waren ook choreografeert, dus werd de voorstelling zelf een harmonieus ensemble. 

Het is duidelijk dat Sanne Arbouw en Merel van Lieshout, de artistiek leiders van het project, zijn geïnspireerd door Florentina Holzinger.  Usually I am on Top leek me als ene intiemi, minimalistisch en persoonlijk versie van Ophelia’s Got Talent maar die wil toch de laag van beperkingen toevoegen op en feministisch wereldbeeld.  De algemeen onbeschaamd feministisch sfeer gecombineerd met de afwisseling van dialogen, dansen en confessie monologen maakt de vergelijkbaarheden overduidelijk. Ik werd er zeker van de inspiratie op de scene van Snow White. Op de scene, creëren de spelers een hilarisch parodie als ze proberen de moment waar Sneeuwitje wakker word door de prins te repeteren – net zoals de scene van de verdrinking van Ophelia. 

De referenties naar het werk van Holzinger is geen  probleem voor mij. Als ik een theater maker zou zijn, deed ik hetzelfde. Arbouw en van Lieshout blijven origineel, met hun eigen stem en visie op het podium. Ik moet zegen dat de tableau-vivant stuk en de eind scene niet mijn favoriete waren. De tableaux vivant was toch een goed idee – een herenigening van de verschillende beelden van vrouwen en seksualiteit van verschillende vakken van cultuur – maar verkeerd geplaasterd op de dramaturgie van de voorstelling. De keuze van de muziek van Vivaldi was ook niet het beste. En de einde scene paste niet bij de sfeer van het voorstelling. Ik begrijp de wens voor een laatste positief bericht die nodig ons uit om uit de theater de ontwerp te brengen. Maar door de satirisch sfeer van de rest van de voorstelling, wilde ik een scherper (meer edgy) eind. 

Hoe dan ook, was dat een positief eerste ervaring met een productie van Speels Collectief. Ze integreerde spelers met beperking op een soepel, kritisch manier. Het concept van seksualiteit was diep onderzocht. Ik lachte en ervaarde een goed moment. De voorstelling had het gevoel dat ik gezien werd, dat er andere vrouwen zijn die net als mij voelen. Dat was de eerst voorstelling van Speels Collectief die ik heb gezien, maar zeker niet de laatste.